Zelluuuff doen!

Als je alles zelf doet, kun je nooit de schuld aan een ander geven. Dat is waarheid als een koe! Heb jij ook moeite om dingen uit handen te geven? Om vervolgens uren bezig te zijn iets uit te vogelen? Ik wel.

Zoals jullie denk ik wel weten heb ik een boek geschreven “ontsnapt aan de dood” en dit was werkelijk een heel leerproces. Vanaf het begin heb ik alles zelluufff gedaan. Daar valt dan echt van alles bij te bedenken, dus ik geef even een voorbeeldje. Om mijn boek op de markt te brengen heb ik gebruik gemaakt van het crowdfundingsplatform Slagboom, een onderdeel van uitgeverij Palmslag. Keihard heb ik eraan gewerkt om hier een succes van te maken. En door in de openbaarheid te treden via social media heb ik het voor elkaar gekregen. Ik begon er zelfs mee om mijn smoeltje op beeld te zetten, want zoals het mij inmiddels wel duidelijk is, is dat als je een foto van jezelf op Facebook zet je veel meer bereik hebt dan een saai stukje tekst.
Na dat te hebben geleerd, besloot ik een stapje verder te gaan en ging een vlog maken. Nou, die eerste was onzeker en na wat twijfel plaatste ik hem toch maar gewoon, in afwachting van de reacties. Tot mijn verbazing werd deze vlog juist erg goed bekeken. Dus dat ga ik natuurlijk vaker in zetten en maakte een YouTube kanaal aan. Met alle strubbelingen van dien.
Het hebben van een website met een bijbehorende webshop is tegenwoordig écht een must. Nou, je begrijpt al wel dat dat maken ervan veel voeten in aarde had. Uren, dagen en nachten bezig geweest. De webshop kon open en ook daar stuiterde ik tegen vele dingen aan. Een KvK nummer heb je nodig, eerst wilde ik daar niet aan. Toch was het nodig en nu kun je zelfs met i-deal mijn boek betalen. Hoe geweldig is dat dan?

Toch heb ik dit niet helemaal zonder hulp voor elkaar kunnen krijgen, dus écht alles zelluuuff doen was het niet. Ieder mens heeft weleens een beetje hulp nodig nietwaar? Zo zei mijn maatje regelmatig tegen mij dat ik iemand moest vragen om hulp die er verstand van zou hebben, als ik van kwaadheid weer eens uit elkaar sprong of er hele abc’s uit knalde, omdat er iets niet lukte zoals ik dacht dat het zou moeten.
‘Ja, dat kan dan wel zo zijn, maar als er nu ergens iets fout gaat… dan is het gewoon lekker mijn eigen schuld,’ zei ik.
Ik ben dus iemand die niet snel de touwtjes uit handen geeft. Vroeger al niet, want als mijn moeder zei dat zij mijn veters wel even wilde strikken, omdat ik daar volgens haar te lang mee bezig was en zij wilde opschieten, dan zei ik:  ‘Neehee, zelluuuff doen.’

Mensen die dicht om mij heen staan, noemen mij dan ook regelmatig ‘stronteigenwijs’ en weet je wat? Ik weet wel dat ze af en toe gelijk hebben, maar ik trek mij er niets van aan?!

Geef jij makkelijk dingen uit handen?