Weet je wel dat het soms heel moeilijk is om de energie die je hebt te bewaken? Je bent druk met iets bezig en er volledig op geconcentreerd. Zoals jullie misschien wel weten ben ik met mijn waargebeurde thriller “ontsnapt aan de dood” laatste loodjes aan de gang.
Om mij er op te kunnen focussen zet ik bewust mijn telefoons uit, gordijnen dicht, een flesje water naast mij en de diertjes liggen zoet te knorren in hun mandjes. Ik sluit mij af van de buitenwereld, soms voelt dat egoïstisch. Aan de andere kant als je iets wilt bereiken zal het zo wel even moeten.
De meeste dagen sta ik vol energie op. De enige pech die ik heb is dat mijn lichaam niet altijd wil wat ik wil. Nou ja, er zijn ergere dingen in de wereld. Als iets niet lukt op die dag, dan misschien morgen wel, denk ik dan. Bij een tegenslag, probeer ik het zo snel mogelijk om te buigen naar iets positiefs en komen er creatieve oplossingen naar boven gedreven waar ik dan mee aan de slag ga.
Noem het maar dat ik dan even in mijn ‘coconnetje’ zit. Toch heb ik ook mensen om me heen nodig en die zoek ik dan op als ik pauze houd. Vol energie en gedrevenheid ga ik op bezoek en plots gaat het mis. De energie spat als een zeepbel uit elkaar en ik word meegezogen in een neerwaartse spiraal. Bekaf kom ik dan thuis en zak uitgeblust weer achter mijn laptop. Weg energie, weg creativiteit. Op, gewoon op.
Shit, dat was zó niet de bedoeling.
Ergens ging er dus iets mis met de communicatie tussen mij en de andere persoon. Liet ik mij nou teveel meeslepen of heb ik niet hard genoeg geprobeerd om door de ander heen te kijken? Om zo de zuiging tegen te gaan en om te zetten naar iets positiefs.
Ik weet nu zeker dat ik beter en anders met mijn ‘energie’ om moet gaan. Het beter moet bewaken, want sommige mensen hebben het simpelweg niet eens zelf door dat ze soms wat negatief kunnen overkomen. Daarbij sluit ik mezelf niet uit, ik kan er ook wat van.
Zo had ik hier een gesprek over met een vriend mij. Ik zal het even letterlijk herhalen:
Ik zei tegen hem: ‘Man oh man, zat ik er net zó lekker in, word ik helemaal leeggezogen.’
‘Ja,’ zei hij, ‘dat herken ik wel, maar je moet niet vergeten dat jij soms ook een azijnpisser kan zijn.’
Verbaasd keek ik hem aan en schoot vervolgens in een bevrijdende lach. Azijnpisser, hoe verzin je het?
‘Volgens mij ben je gewoon te gevoelig en laat je je teveel meeslepen in de neerwaartse spiraal van een ander.’
‘Ja,’ zei ik, ‘dat kan wel kloppen. Alleen ik weet toch niet van te voren hoe de stemming bij de ander is?’
Je hebt nu eenmaal geen controle over andere mensen…
Geef jij je energie weg, of bewaak je het?
2018©Vlindertje73
Reactie plaatsen
Reacties