Afluisterpraktijken
Soms hé, denk ik echt dat de telefoon die ik heb kan horen waar ik het met anderen mensen over heb. Nee, ik ben niet gek. Toch blijf ik het creepy vinden dat je na een spelletje doen op je telefoon je dan opeens reclame ziet van waar je het gisteren nog over had. Dit kan bijvoorbeeld speelgoed zijn of dat je wil gaan shoppen om die heerlijke warme winterjas in de stad te scoren.
Facebook weet heel veel van je, soms meer dan je lief is blijkbaar. Stel je download de app of welke app dan ook. Er wordt altijd gevraagd of je toestemming geeft om je gegevens te delen, zoals je locatie, je foto’s, bestanden, data, microfoon en contacten (misschien vergeet ik hier nog iets…) Wij als mens lezen daar snel overheen en klikken op accepteren, hierbij vergetend wat het allemaal teweeg kan brengen. We downloaden immers om de haverklap een app en weten het dan wel. Klik en accepteer, klaar, next.
We kennen allemaal toch wel de afluisterpraktijken die rond de criminaliteit worden uitgevoerd? De politie tapt jaarlijks zo’n 25.000 telefoons af, maar de criminelen zijn slim en gebruiken een prepaid kaartje. Kopen om de haverklap een nieuwe en kunnen zo nog een poos hun gang gaan.
Vroeger luisterden wel weleens af via het sleutelgat of met een glas omgekeerd tegen de muur. Dat waren kinderlijke leuke dingen. Nu moet je op je woorden passen, lijkt het wel. Goh, ik krijg spontaan steeds meer een hekel aan de mobiele telefonie. Je kunt niet eens rustig in Lauwersoog een visje zitten te eten of je telefoon bliebt en de mens is nu eenmaal een nieuwsgierig wezen, dus kijken we meteen wat of het is. Je raad het al denk ik…
« Zelluuuff doen! Dader versus slachtoffer »
Reactie plaatsen
Reacties