Na het voltooien van mijn project, moest ik aan de gang met mijn manuscript. Ik heb iets meer dan 30.000 woorden teveel! Hakken en schrappen dus. Tja, wat haal je eruit en wat niet. Van mijn uitgever had ik al een stijlwijzer gekregen en ik kwam er niet echt uit. In de vorm van dialogen op een nieuwe regel en inspringen e.d.
Na een verhelderend gesprek afgelopen week met de redacteur van Palmslag, kan ik nu verder. Toch blijf ik het schrappen een ROT klus vinden. Aan de andere kant bekijk ik nu alles met andere ogen, omdat het lang heeft stil gelegen. Soms heb ik bepaalde woorden of gevoelens een paar keer in dezelfde alinea staan. Hup schrappen die hap.
De deadline om mijn manuscript opnieuw in te leveren is al op 23 april. Gisteren 8 hoofdstukken gedaan en 2611 woorden minder. Ja ja, het begin is er... Hiermee wil ik jullie meteen even vertellen dat ik de komende 11 dagen even niet zoveel online ben, aangezien ik mij moet concentreren en ik daar nog wel eens wat moeite mee heb. Zo weinig mogelijk afleiding werkt voor mij het beste. Ik hoop op je begrip...
Dan nog een vraag aan jou. Zou je het leuk vinden om af en toe een 'citaat' uit mijn boek te lezen. Laat je het weten in een reactie?
Schrappende groetjes,
Engelina
Reactie plaatsen
Reacties